Birçok yakın ilişkide çözülemeyen çatışmalar, aslında kimsenin haklı veya haksız olduğu bir tartışma değil, iki "doğru" arasındaki çatışmadır. "Duygusal değeri vurgulamak" dediğimizde, karşı tarafı memnun etmek, boyun eğmek veya hoşlanmak değil, birbirimizin duygularının ve ihtiyaçlarının meşru olduğunu kabul etmek anlamına gelir. Anlamak, onaylamak demek değildir; bu bir kabuldür - diğer kişinin bağımsız biri olarak, hislerinin meşru bir varoluş nedeni olduğunu kabul etmektir. Yakın ilişkilerde gerçekten yüzleşmemiz gereken şey, doğruyu yanlıştan ayırmak değil, iki "doğru" arasında hâlâ birbirimize saygı gösterebilmek ve birbirimizi görebilmektir. Çünkü ilişkilerin anlamı, birisinin hayatı boyunca bana itaat edecek birini bulmak değil, onun gözünden bakarak, ah, dünyayı böyle de görebilirim, demektir.