Son veriler, altının dünya Merkez Bankası rezervlerindeki payının %20'yi aştığını ve son otuz yılın en yüksek seviyesine ulaştığını gösteriyor. Bu durum, piyasada altına olan yatırım değerine dair geniş bir tartışma başlattı.

Yatırım dünyasının devlerinden Warren Buffett, altın yatırımlarına karşı temkinli bir tutum sergilemiştir ve altını bir tür Ponzi şemasına benzetmiştir. Buffett'ın görüşleri esasen aşağıdaki birkaç noktaya dayanmaktadır:

Öncelikle, altının üretim kapasitesi yoktur. Şirket hisselerinin aksine, altın kendisi sürekli bir nakit akışı ve kar üretemez. Bu, yatırımcıların altından hisse senedi temettüsü veya kar artışı gibi bir getiri elde edemeyeceği anlamına gelir.

İkincisi, altın içsel değer üretemez. Diğer varlıklar gibi kendi kendine değer kazanamaz veya gelir üretemez. Altının değeri büyük ölçüde piyasa arz ve talep ilişkisine ve yatırımcıların duygu durumuna bağlıdır.

Son olarak, altının gerçek uygulama alanı nispeten sınırlıdır. Altının sanayi ve dekorasyon alanlarında belirli bir kullanımı olmasına rağmen, bu uygulamalar onun yüksek fiyatını desteklemeye yeterli değildir.

Bu tartışmalara rağmen, altın piyasası hâlâ aktif bir şekilde işlem görüyor. Son zamanlarda, altın fiyatları yeniden yükseliş trendine girdi ve bu durum Buffett'ın görüşleriyle belirgin bir zıtlık oluşturuyor. Bu fenomen, ekonomik belirsizliğin arttığı bir ortamda, yatırımcıların altına güvenli bir varlık olarak olan talebinin hâlâ güçlü olduğunu yansıtıyor.

Altın yatırımının tartışmalı niteliği, finansal piyasaların karmaşıklığını vurgulamaktadır. Bu, yatırım kararlarının yalnızca tek bir görüş temelinde alınmaması gerektiğini, aynı zamanda makroekonomik ortam, jeopolitik riskler ve bireysel yatırım hedefleri gibi çok yönlü faktörlerin dikkate alınması gerektiğini hatırlatır. Her durumda, altının küresel finansal sistemdeki konumu ve etkisi göz ardı edilemez.