Üç yıl önce, eşim sürekli kripto para trade yaptığım için "kumar" dedi, kayınpederimin evinde yemek masasında akrabalarım göz ucuyla sordu: "Duydum ki ne yapıyorsun Bitcoin ile? O şeyler değil mi dolandırıcılık?" Ben sessizce yemeğimi yedim, açıklamam zayıf görünüyordu. O zaman BTC hâlâ 30 bin dolarda boğuşuyordu, ETH yeni 2000'i geçti, piyasa ayı havasıyla doluydu. Akrabalarım bir yandan bana "sağlam bir işte çalış" diye öğüt verirken, bir yandan da kendi çocuklarının kamu işine girdiğini, ev alıp araba aldıklarını gösteriyorlardı. Ben elimdeki eriyen pozisyonla, gerçek hesap ekran görüntülerini aile grubuna bile göndermeye cesaret edemedim.

Gerçek işlem kazancı ilk kez yedi rakamı aştığında, hesabımın ekran görüntüsünü eşime gösterdim: "Görüyorsun, bu senin üç yıldır "kumarda" dediğin şey." O, ekrana uzun süre baktıktan sonra aniden gülümseyerek: "Bu akşam yemeği ben yapacağım, sen de bana kripto para nasıl alınır öğret." Meğerse, hesap bakiyesi en iyi ikna ediciymiş.
Geçen hafta kayınpederimin evine döndüm, akrabaların tutumu tamamen değişti:
Kuzenim ellerini ovuşturarak sordu: "Kardeşim, ETH'ye şimdi hala girebilir miyim? 10.000'e yükselebileceğini duydum?"
Hatta en kötü kalpli kayınpeder bile yanına geldi: "Şey... Bitcoin'i en güvenli şekilde nasıl saklayabilirim? Hangi cüzdanı kullanmalıyım?"
Borsanın uygulamasını gülümseyerek açtım, yerinde kayıt, KYC ve spot alım dersi. Kayınpederim içki yudumlayarak mırıldandı: "Bununla başarılı olacağını bilseydim, o zaman biraz yatırım yapmalıydım..."
Bir zamanlar alay edilen "asıl işten kaçınma" şimdi ailenin "en güvenilir yan işi" haline geldi. Ama biliyorum ki: Boğa piyasasında herkes kendini dahi sanır, sadece pozisyonunu kaybedenler saygıyı anlar. #加密市场反弹 #SOL价格预测 #GUSD双重收益 #LaunchpadXPL认购开启